این محله جزء محلات سنی نشین اصفهان و از نعمتی خانه ها بوده است. در این ناحیه، کلیسایی وجود داشت که گویا به فرمان و حمایت شاه عباس کبیر برای اوگوستن های پرتغالی ساخته شد (جابری انصاری، 1378: 54).
این محله پیش از اینکه خانقاه و مدفن شاه علاءالدین محمد معروف به شهشهانی، از عرفا و اقطاب بنام آن زمان در آن بنا شود، ظاهراً به همان نام طوقچی یا حسینیه (حسینیان) خوانده میشد و جزء آن محله بود اما پس از آنکه شاه علاءالدین محمد که عرفا او را شاهِ شاهان میخواندند در آنجا توطن کرد، به تدریج به نام او شهرت و انتساب یافت و کم کم رو به توسعه گذاشت و از محلات بزرگ اصفهان شد.